bir şey söyleyeyim mi, hayat sen çok gerginsin ve bu halin hoşuma gitmiyor
huzursuzluğunla çevrene diz çöktürtebilirsin sevmekten bahsederek
Sevmek biraz sancılı bir şeyse, mesele, dava haline gelmişse
arzuları çok güçlüdür, arzular insanı en tepeye çıkartır oradan aşağı iter
baş ağlarından kendini ölecek sanırsın
yaşamak dev bir örümcektir
ve ben gözlerimle 1970'li yıllarda nefes alan bir kadın gibi hayata bakarken duru, içten
yaşamak güzel
insanlar birbirlerine kötülük etmekte ısrar etseler de
en çok da kendilerine
güzel, yaratılmış her şey çok çok güzel
kendimdeki bu suskunluğu seviyorum fotoğraftaki gibi
suskun olmam düşünmediğim anlamına gelmez
ve düşünmekten yaşamaya vakit bulamayanlardan da değilim
koskoca evrende insan ne ki, insanlık tarihi ne ki
Geriye tek bir iz kalmadan bitecek tüm bunlar, önce mezarları otlar süsleyecek
binlerce yıl sonra bugün olup bitenler yeryüzünden tamamen silinecek
dünya ölecek, güneş ölecek
ve kimse bana şimdiden daha değerli bir makam olduğunu söylemesin
Ben buradayım, evrenin merkezinde, zamanların zamanında
Gözlerim, bakışlarım, bu fotoğrafım 1970'li yılları anımsatsa da 2015'in baharından kalma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder