Aşkım

Sarılmışım göl yeşilinin dalgaları gibi sana dalga dalga/ O göl, savaş tanrısının yanında büyümüş/ Sen seninle senleşirken bir başkasıyla bütünleşivermişsin/ göle düşen her yağmur damlası gibi/ O dalgalar, o küçükten büyüye uzanan dalgalar, içinin, ruhunun yansıması olmuş/ Mayalanmış bir gölden daha kutsal ne vardır/ Orada, oracıkta Apollon'un kehanetlerini işiten, güneşle açan tomurcuklar/ Senden sana daha yakın biri, eğilip tüm geçmişini kökleyen/ Ellerinden, toprakla çiftleşen, O çamur parçasında kendi nefesini insanlaştıran/ Körlerin görmesini, sağırların duymasını, kötülerin sevmesini/ Sevişe sevişe çoğalan, Doğ'asında doğmak olan/ Senden sana daha yakın biri eğilip, ki eğilmek önemlidir, işte bunun farkında olan, senin tüm geleceğini dölleyebilir/ Zamansızlığın sonsuzluğa eşit olduğunu anladığında karşılaştık seninle yeniden eskisinden/ Gözlerin... anımsadımsa anladım/ oracıkta sen/ oracıkta ben/ ışığın kırılması renktir insanın kırılması felç/ tüm kırılmalar renktir/ Sana senden daha yakın biri tüm masalları yazan, tüm aşkları onaylayan, tüm renkleri veren/ karanlığa gel, kendini göreceksin, ışığa gel, nefsini yeneceksin. Aşkım. Ne olduğunu biliyorsan kim olduğundan şüphe etmezsin. Aşkım//